Moje dziecko się moczy – co robić?

mgr psychologii, lek. med. Ilona Chudzik

Kiedy szukać pomocy?

Dziecko przychodzi na świat jako niepowtarzalna jednostka i rozwija się we właściwym sobie rytmie. Wszelkie porównania tempa rozwoju są więc niewłaściwe, a niewielkie rozbieżności nie powinny powodować niepokoju u rodziców. Dziecko ma prawo nie kontrolować oddawania moczu w dzień do ukończenia 4 roku życia, a w nocy do końca 5 roku życia. Jeżeli po tym okresie problem nadal się utrzymuje, należy w pierwszej kolejności zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu. Konsultacji lekarskiej należy zasięgnąć wcześniej w przypadku, gdy problem mimowolnego oddawania moczu pojawił się ponownie po okresie minimum 6 miesięcznej przerwy lub towarzyszą mu inne objawy.

Czemu nie warto opóźniać konsultacji lekarskiej?

Moczenie nocne u dziecka, w większości przypadków, nie ma związku z inną chorobą somatyczną. Mimo to w pierwszej kolejności należy wykonać badania mające na celu wykluczenie ewentualnej wady układu moczowego, zaburzeń czynnościowych dróg moczowych, choroby ogólnoustrojowej. Pozwoli to na szybkie wdrożenie skutecznego leczenia lub ewentualne skierowanie do poradni specjalistycznej.

Drugi aspekt to konsekwencje psychologiczne. U większości dzieci zaburzenia psychiczne nie są powodem a skutkiem nietrzymania moczu. Im starsze dziecko, im dłużej utrzymujący się problem moczenia, tym niższa samoocena, bardziej nasilone zaburzenia lękowe, większa frustracja. Najskuteczniejszym sposobem zapobiegania lub eliminacji już istniejących problemów psychologicznych jest leczenie przyczyny ich wystąpienia, czyli moczenia.

Jak przygotować się do wizyty u lekarza?

Aby przyspieszyć diagnozę na wizytę warto przynieść wypełniony wcześniej dzienniczek mikcji i kartę obserwacji dziecka moczącego się w nocy (wzór dostępny na stronach internetowych), a także dotychczasową dokumentację medyczną. Z uwagi na potwierdzone podłoże genetyczne moczenia nocnego przydatne będą również informacje o występowaniu tego problemu w rodzinie (u kogo i jak długo trwało).

Co można zrobić samemu?

Gdy tylko zauważymy problem możemy pomóc dziecku wprowadzając w jego życie pewne zasady mające na celu regulację pracy pęcherza moczowego. Do zasad tych należą: przyjmowanie odpowiednio dużej ilość płynów, w regularnych odstępach w ciągu dnia, systematyczne oddawanie moczu, wstrzymanie się od picia na 2h przed snem. Należy również ograniczyć, szczególnie w godzinach wieczornych, spożywanie takich produktów jak napoje zawierające kofeinę, soki z owoców cytrusowych, nabiał, ponieważ zwiększają one ilość moczu wytwarzanego w nocy.

Aby zminimalizować wpływ moczenia na psychikę dziecka należy przyjąć postawę wspierającą, dającą poczucie bezpieczeństwa, w myśl zasady, że dziecko nie chce się moczyć, dzieje się to wbrew jego woli. Pamiętać należy o wyższości systemu nagród nad systemem kar, o roli rodzica w dowartościowywaniu dziecka, a także o niezwykle korzystnym wpływie czytania bajek terapeutycznych

mgr psychologii, lek. med. Ilona Chudzik
Absolwentka kierunku lekarskiego na Gdańskim Uniwersytecie Medycznym. Z racji zainteresowań również psychicznym aspektem życia człowieka w 2011 roku ukończyła psychologię na Uniwersytecie Gdańskim. Obecnie doktorantka w Klinice Pediatrii, Nefrologii i Nadciśnienia Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, w trakcie specjalizacji z pediatrii. Członek Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego oraz Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej.
Porady lekarzy